Jaki program?

Jaki program ?

            Program ZHP jest wyjątkowy. Budowany od ponad 100 lat na fundamencie światowego skautingu. Wypracował unikatowe formy pracy z młodzieżą, które są podstawą współczesnej edukacji młodego człowieka. Praca w małych grupach, nauka poprzez praktykę, wzajemność oddziaływań. Nie będę tu pisał o tym jak stworzyć dobry program drużyny, bo tego, będąc drużynowymi z pewnością uczyliście się na kursach a jedynie chcę zwrócić uwagę na co położył nacisk XXXVIII Zjazd Związku Harcerstwa Polskiego w swojej uchwale w sprawie wzmocnienia działalności programowej drużyn i gromad.

            Drużynowy.

            Znów drużynowy jawi się jako najważniejsza funkcja w ZHP. Opisałem to już w pierwszym artykule. Ponownie Zjazd kładzie nacisk na to, że to od drużynowego zależy wypełnienie Misji ZHP, w tym przypadku poprzez realizację harcerskiego programu. Programu harcerskiego, który ma odbicie, lub przynajmniej mieć musi, w programie każdej drużyny i każdej gromady! To od drużynowego zależy jak ten program będzie wyglądał a więc i to jak młody człowiek będzie wychowywany w podstawowej jednostce ZHP. Uchwała ta, jest więc kierowana właśnie do Ciebie drogi Drużynowy, droga Drużynowo.

            Jaki program?

            Przypomnijmy, że program harcerski musi być:

·      aktualny – nie powinien rekonstruować historii, lecz ją tworzyć,

·      atrakcyjny dla młodych ludzi – czyli odpowiadający na ich potrzeby, a nie ulegający przelotnym modom,

·      społecznie użyteczny – zaangażowany w życie swojej małej i dużej społeczności,
a nie skupiony tylko na sprawach gromady/drużyny,

·      przemyślany i zaplanowany – powinien przynosić pozytywne zmiany, a nie być zbiorem przypadkowych działań; stawiane cele powinny być wychowawcze.

Spełnienie tych wymagań pomoże nam sprawić aby program realizował Misję ZHP a co za tym idzie kształtował młodzież według zasad wychowawczych ZHP. Tych zasad uczyliście się na kursach, a ostatni Zjazd ZHP wyznaczył dodatkowo, uszczegóławiając kierunki programowe, które musicie uwzględniać programując swoją codzienną pracę z gromadą/drużyną.

·      HARCERSTWO W RUCHU

Warto wychylić nos poza ściany harcówki, To kontakt z przyrodą nauczy nas szacunku do natury. To zajęcie na świeżym powietrzu poprawią naszą kondycję i zdrowie a w końcu mogą też zahartować nasz organizm. Niech wasze zbiórki nie będą statyczne, wprowadzajcie jak najwięcej gir i zabaw ruchowych. Wędrówka to nie tylko forma dla wędrowników, zuchy i harcerze też mogą wyjść na wędrówkę po najbliższej okolicy! Propagujcie wszelką aktywność na świeżym powietrzu, nie bójcie się marnej pogody!

·      AKTYWNOŚĆ SPOŁECZNA

Harcerstwo to ni tylko drużyna, w której działacie. Można się zamknąć na zbiórce w harcówce ale też zamknąć swój harcerski krąg i z niego nie wychodzić – nie można tak postępować! Pamiętaj, aby zawrzeć w swoim programie służbę, na rzecz drugiego człowieka, nie tylko druha z drużyny ale też potrzebujących z naszego środowiska, osiedla, miasta. Podejmujcie zadania zespołowe mające na celu poprawę jakości funkcjonowania wspólnoty lokalnej.

·      CIEKAWOŚĆ ŚWIATA

Na świecie są ludzie, którzy nie wyściubią nosa poza swoje miasto, ale na pewno nie są harcerzami! Harcerze są ciekawi nie tylko najbliższej okolicy, są ciekawi świata! Zapewnij swoim podopiecznym poznawanie go, proponuj wycieczki, wyjazdy, obozy zagraniczne. Warto też zapraszać na zbiórki osoby, które mogą podzielić się swoją wiedzą, doświadczeniem.

·      SPRAWNOŚCI NA CAŁE ŻYCIE

Często zapominamy o sprawnościach w naszej codziennej pracy, nie zachęcamy do ich zdobywania, być może dlatego, że często nie widzimy w nich wartości. A to nie prawda, Sprawności, które zdobywamy realnie uczą nas umiejętności, z których korzystamy przez całe życie, a ich dostosowanie do każdego wieku sprawia, że każdy znajdzie coś dla siebie, co rozwija jego indywidualne zainteresowania, bo przecież, nie ma nakazu posiadania sprawności w każdej dziedzinie, choć warto się rozwijać wszechstronnie. Dobry program to taki w którym znajdzie się miejsce na realizację zadań na sprawności, to taki, który będzie zachęcał do ich zdobywania. Zaplanuj to!

·      BRATERSTWO

Nie znam organizacji, która bardziej niż skauting uczyłaby braterstwa. System małych grup buduje więź pomiędzy ich członkami pomimo różnic poprzez codzienną pracę jednostek, podejmowanie wspólnych wyzwań i pokonywanie problemów. Nauka dialogu i szacunku pomimo różnic. Skautowe wydarzenia dają możliwość nawiązywania i utrzymywania kontaktów ze skautami różnych narodowości, kultur i religii, a wszystko to jest nadzieją na sprzeciwianie się przemocy i budowanie pokoju pomiędzy narodami w przyszłości.

·      RADOSNY PATRIOTYZM

Patriotyzm to nie tylko powaga, którą oczywiście należy zachować w pewnych sytuacjach. Patriotyzm to przede wszystkim radość i optymizm z tego, kim jesteśmy i jak bogatą mamy historię. Kto jak nie młodzi harcerze może okazywać swój młody optymizm, radość z bycia Polakami. Nie zapominajcie, że oprócz świętowania pod pomnikami, warto włączać się w akcje promujące święta narodowe, w sposób bardziej radosny. O naszych postawach patriotycznych świadczy też znajomość naszych osiągnięć ale i wywiązywanie się z naszych obowiązków wobec Ojczyzny z radością serca!

Sukces wychowawczy w drużynach i gromadach osiągniecie stosując te wszystkie kierunki w jak największej ilości płaszczyzn rozwoju waszych podopiecznych. Pamiętajcie aby poprzez akcje, w oparciu o kierunki programowe rozwijać zarówno sferę duchową, emocjonalną, intelektualną jak i fizyczną. Podpierajcie swoje działania nieustannym powierzaniem zadań i funkcji poprzez budowanie systemu małych grup, który buduje samodzielność i odpowiedzialność. Stawiajcie wyzwania, tak aby można było się ciągle rozwijać a nie stać miejscu i powtarzać utarte standardy.

            Czy z programem jestem sam?

            Myślisz pewnie, że to spore wyzwanie, być młodym wychowawcą, który musi tak programować pracę drużyny aby prawidłowo wychować harcerzy. Masz rację, to ogromne zadanie jakie przed Tobą stoi. Ale pamiętaj, że nie jesteś sam!

Zjazd, w swej uchwale zobowiązuje komendy hufców do tego, aby wspierały pracę drużynowych także w dziedzinie programu.

Jak szukać pomocy? To proste, zawsze może skonsultować swój plan pracy, zawsze możesz zwrócić się z zapytaniem o to, jak ubogacić swój program, aby był jak najbardziej dostosowany do wymagań. Pamiętaj, że Komenda Hufca nie gryzie i możesz się do niej zwrócić o pomoc, gdy tego nie zrobisz, sama nie będzie wiedziała, że takiej pomocy potrzebujesz. Korzystaj z propozycji programowych przygotowywanych przez hufiec, chorągiew i oczywiście Główną Kwaterę. Korzystaj z doświadczenia innych, którzy napisali w swoim życiu wiele planów pracy i wprowadzało w życie program ZHP.

(artykuł autorstwa pwd. Łukasza Hołowieszko w ramach próby na stopień podharcmistrza)

Przyjazna struktura

Przyjazna Struktura ZHP.

 Ale dla kogo?

Od ostatniego Zjazdu ZHP minęły już prawie 2 lata. Ale czy coś z niego jeszcze pamiętamy? Czy odczuliśmy jakąś zmianę w Związku? Czy tę zmianę odczuli przede wszystkim drużynowi?

Dlaczego właśnie drużynowi? Jeśli jeszcze nie wiesz, to strategia Związku Harcerstwa Polskiego na lata 2012-2017 stawia w centrum właśnie DRUŻYNOWEGO. Drużynowego jako tego, który jest najbliżej zuchów, harcerzy i wędrowników, których wychowanie jest misją ZHP. Drużynowego, który ma największy wpływ  na rozwój swoich podopiecznych podczas zbiórek, wyjazdów, biwaków i obozów. Więc aby wędrownik opuszczający szeregi  ZHP był przygotowany do odpowiedzialnego, wypełnionego służbą i braterstwem życia związek musi przygotować i prawidłowo wspierać właśnie drużynowych. Na drużynowym spoczywa więc największa odpowiedzialność. I to trzeba zrozumieć i zrobić wszystko aby nasza organizacja miała najlepszych drużynowych.

Struktura.

                Struktura, z łaciny structura oznacza budowę, sposób budowania. Idąc za wykładnią Słownika Języka Polskiego PWN struktura oznacza „układ i wzajemne relacje elementów stanowiących całość” oraz „całość zbudowaną w pewien sposób z poszczególnych elementów”

Przyjazny.

                Zacznijmy również od tego, jak to słowo opisuje Słownik Języka Polskiego PWN. Otóż przyjazny oznacza „żywiący dla kogoś uczucie przyjaźni; też: będący wyrazem takiego uczucia” oraz „sprzyjający komuś, nieprzynoszący szkód”

                Jeśli ktoś zaczyna swoje rozważania, jak można być komuś przyjaznym to najprostszym rozwiązaniem jest przytoczenie sobie tych znaczeń. Aby być przyjaznym, musimy rozpatrywać relacje w strukturach w kontekście uczucia jakim jest przyjaźń. Ktoś powie, że trudno z każdym mieć relacje na stopie przyjacielskiej, to prawda, to wręcz niemożliwe. Trzeba natomiast starać się budować relację tak, jakbyśmy chcieli zyskać przyjaciół. Możemy szukać synonimów do słowa „przyjazny”. Odnajdziemy takie znaczenia jak życzliwy, wdzięczny, braterski, towarzyski, gościnny, serdeczny, ciepły.

                Pomyślmy, że każdy z tych przymiotników będzie opisywał nasz hufiec.

Przyjazny hufiec, życzliwy hufiec, wdzięczny hufiec, gościnny hufiec, serdeczny…, ciepły… Rozmarzyłeś się ? Ja też! Ale czy to aby na pewno może pozostać tylko w sferze marzeń? Myślę, że to wszystko zależy od nas samych, od świadomości tego jakim nasz hufiec być powinien. Relacja przyjacielska zawsze działa w dwóch kierunkach, jeśli tylko jedna strona zabiega o przyjaźń, a druga to lekceważy, nic się nie uda. Pamiętaj więc będąc drużynowym, że Twoja postawa bardzo wpływa na to jak będzie wyglądać hufiec, jakie będą panować w tej strukturze relacje.

Do budowania przyjaznej struktury naszej organizacji zobowiązane są władze ZHP, na naszym podwórku to oczywiście Komenda Hufca, która powinna sprawić, że relacje panujące pomiędzy instruktorami, drużynowymi i przede wszystkim na linii hufiec-drużynowy były pozytywne. Warto o tym pamiętać i wspierać nasze władze aby przyjazne relacje były faktem a nie tylko teoretycznym zapisem uchwały.

Budujmy przyjazną strukturę!

(artykuł autorstwa pwd. Łukasza Hołowieszko w ramach próby na stopień podharcmistrza)